Je weet eigenlijk nog niks van een land als je er twee weken bent. En al helemaal niet als die twee weken vooral in een kantoor worden doorgebracht. Met een aantal eerdere bezoeken door de jaren heen is er natuurlijk een beeld ontstaan over Kenia, aangevuld door wat je af en toe leest of ziet op de buis.
Dat beeld is vooral dat het een land is dat zich in de voorhoede bevindt van de Afrikaanse landen. Als ik alleen kijk naar wat ik zelf waar kan nemen: ik betaal of PIN hier gewoon met m'n bankpas (de Kenianen betalen alles met hun telefoon, echt alles), ik bestel een Uber voor een rit naar een restaurant en die blijkt dan ook nog eens electrisch. De fotograaf die we foto's laten maken in het hotel, komt met prima apparatuur aanzetten en maakt professionele foto's. Er wordt enorm gebouwd, ook aan infrastructuur.
Dat neemt niet weg dat ik op m'n fietstoer van afgelopen weekend ook veel armoede zie: schamele huizen/hutjes, de aan elkaar geflantste schoenen (of geen) waar mensen op rondlopen.
Waar ik met m'n project aan werk is de groei van een toeristisch bedrijf met het doel dat het werkgelegenheid oplevert. Dat is voor de betrokkenen natuurlijk belangrijk: werk en inkomen.
Dat toerisme ook een keerzijde heeft, weet ik uit ervaring uit Amsterdam. Het beeld wat ik van Kenia heb, is dat het hier behoorlijk massaal is. Bezoekjes aan het strand (N=2) lijken dat te bevestigen. Veel hotels, ook all inclusives gevuld met directe chartervluchten uit Europa, een enorm contrast tussen de toeristen aan het zwembad van het hotel dat wat hoger ligt dan het strand en het strand dat vooral vol is met mensen die wat te verkopen hebben. Ik vind het een pijnlijke aanblik.
Het is een pleidooi om werk te maken van duurzamer toerisme, gelukkig is dat bij veel ondernemers die ik tegenkom wel doorgedrongen. Nu in Kenia, maar ook in Zambia en vooral vorig jaar bij een aantal bedrijven in Nepal. Die pioniers zijn nodig om een beweging in gang te zetten: ervoor te zorgen dat niet alleen grote (internationale) bedrijven, maar ook de lokale gemeenschappen profijt hebben van het toerisme: 'community based tourism'. Daar is niet alleen de Keniaan bij gebaat, maar ook de toerist.