Net4kids organiseert eens per jaar een 'stakeholdertrip,' een projectreis waar (potentiële) donateurs aan kunnen deelnemen. Ik vind het een slim concept. Het Net4kids team bezoekt natuurlijk met enige regelmaat de projecten en als dat in een stakeholdertrip gegoten kan worden, dan is zo'n projectreis voor Net4kids kostenneutraal: de deelnemers betalen de kosten voor de Net4kids teamleden. Dit is de tweede keer dat ik aan zo'n officiële stakeholdertrip deelneem.
Het past heel mooi in de aanpak van Net4kids zoals die in de loop van de jaren vorm heeft gekregen. Ondernemers, familiestichtingen en particulieren die iets terug willen doen voor de maatschappij kunnen via Net4kids gekoppeld worden aan specifieke projecten, Aanvankelijk was dat vooral financieel, maar steeds vaker gaat de betrokkenheid verder door bijvoorbeeld ook expertise te leveren.
Het meest concreet zie ik dat voor het project van ToBeWorldwide in Ghana. Improved Corporate Finance ondersteunt daar al vijf jaar met (digitale) infrastructuur, maar geeft ook workshops en trainingen aan een aantal ToBeWorldwide alumni die samen, met support van ToBe, een digital agency hebben opgezet. De koters van een paar turven hoog die jaren terug bij ToBe binnnen kwamen zijn nu Certified Google Ad Experts. Met Emile van de Klok heb ik ze vorig jaar op gang geholpen met hun eigen marketing, Niels Ruitenbeek (die ook nu mee is naar India) en Doroles Leeuwin verzorgden er onlangs. story telling en video trainingen.
Dit alles staat mijlen ver van het anoniem doneren en vier keer per jaar een nieuwsbrief ontvangen. Er ontstaan samenwerkingsverbanden en vriendschappen. Goede Doelen anno nu.
Het kan niet anders dan dat je wat wilt doen als je op zo'n stakeholdertrip mee bent. We hebben deze eerste paar dagen een kant van India gezien, die je als toerist niet zal ervaren. De plekken die we bezoeken liggen letterlijk of figuurlijk mijlen ver van de toeristische hoogtepunten. En we spreken natuurlijk met de staf van de projecten, de kinderen en hun families. Confronterend, emotioneel, maar ook hoopgevend.
Ik kom weer oude bekenden tegen (was hier twee keer eerder) en stel weer eens vast dat de beeldspraak van de gloeiende plaat echt niet op gaat. Omdat we dit al twintig jaar doen, zien we de kleuters van toen nu als jong volwassenen terug. Het bezorgt me kippenvel, soms ook een brok in de keel en op onverwachte momenten natte ogen.
Deelnemen aan een groepsreis is eigenlijk niet zo mijn ding zullen we maar zeggen. Maar op deze reis laat ik het graag over me heen komen, want er staat heel wat tegenover. De mensen die mee zijn hebben sowieso het hart al op de goede plek en we hebben prachtige gesprekken. En wat ik heel bijzonder vind, is dat ik voor de allereerste keer in die twintig jaar Net4kids met Anke samen projecten bezoek. Dat is een extra cadeautje.
In m'n volgende blog vertel ik over Poornima, die ik hier acht jaar geleden ontmoette en gisteren weer zag.
